Paithiyamanen unnale

Paithiyamanen unnale vaithiyanatha

bavavinai theerndhen unnale oh gurunadha

niththiyamaam vaazhvu enru ninainthirundhene

nee adhai poi enraay enai unarndhene

saththiyaththin saatchi enru unai kandene

shankaran thaan kaappavan enru uruthi poondene

thathuvathin thaayagam unnai potriduvene

thaaraga naamam solli neigizhndhiduvene

muththaaga udhirum sorkal korthanivene

muzhu mudhale unnaal piravi payan adaindhene

vaiththa maa nidhiye pudhu vaazhvu thandhaaye - unnai

varamaaga thandhaay shankara peru petrene

பைத்தியமானேன் உன்னாலே வைத்தியநாதா

பவவினை தீர்ந்தேன் உன்னாலே ஓ குருநாதா

நித்தியமாம் வாழ்வு என்று நினைந்திருந்தேனே

நீ அதைப் பொய்யென்றாய் எனை உணர்ந்தேனே

சத்தியத்தின் சாட்சி என்று உனைக் கண்டேனே

சங்கரன்தான் காப்பவன் என்று உறுதி பூண்டேனே

தத்துவத்தின் தாயகம் உன்னைப் போற்றிடுவேனே

தாரக நாமம் சொல்லி நெகிழ்ந்திடுவேனே

முத்தாக உதிரும் சொற்கள் கோர்த்தணிவேனே

முழுமுதலே உன்னால் பிறவி பயன் அடைந்தேனே

வைத்த மாநிதியே புது வாழ்வு தந்தாயே - உன்னை

வரமாக தந்தாய் சங்கரா பேறு பெற்றேனே