Pagaivanai ninaithe

Pagaivanai ninaithe bayandhidum maname

bagavaanai oru murai ninaithaayaa

edhiriyai nithaithe padharidum maname

iraivanai oru kanam ninaithaayaa

nanbanai udhavikku azhaithidum naave

narayana enru azhaithaayaa

kovilai adaindhadhum kulam ketta vizhiye

govindhan thiruvadi paarththaayaa

kettadhum kettadhum kettidum seviye

geethaiyin perunmai kettaayaa

aimpulan aasaiyil alaindhidum jadame

aiyanil aikkiyam adaivaayaa

manam pona pokkile pesidum vaaye

maunaththin peraatral unarvaayaa

naasiyin vazhiye nasikkinra moochche

vaasikkul sugamaaga vasippaaya

varavukkum selavukkum idaippatta manidha

maadhavan Shankaranai thozhudhaayaa

uravukku uzhaithe oayndhidum manidha

oorukku uzhaithida varuvaayaa

பகைவனை நினைத்தே பயந்திடும் மனமே

பகவானை ஒரு முறை நினைத்தாயா

எதிரியை நினைத்தே பதறிடும் மனமே

இறைவனை ஒரு கணம் நினைத்தாயா

நண்பனை உதவிக்கு அழைத்திடும் நாவே

நாராயணா என்று அழைத்தாயா

கோவிலை அடைந்தும் குலம் கெட்ட விழியே

கோவிந்தன் திருவடி பார்த்தாயா

கெட்டதும் கேட்டதும் கேட்டிடும் செவியே

கீதையின் பேருண்மை கேட்டாயா

ஐம்புலன் ஆசையில் அலைந்திடும் ஜடமே

ஐயனில் ஐக்கியம் அடைவாயா

மனம் போன போக்கிலே பேசிடும் வாயே

மௌனத்தின் பேராற்றல் உணர்வாயா

நாசியின் வழியே நசிக்கின்ற மூச்சே

வாசிக்குள் சுகமாக வசிப்பாயா

வரவுக்கும் செலவுக்கும் இடைப்பட்ட மனிதா

மாதவன் சங்கரனை தொழுதாயா

உறவுக்கு உழைத்தே ஓய்ந்திடும் மனிதா

ஊருக்கு உழைத்திட வருவாயா