Maname nee maravaadhe

Maname nee maravaadhe - engal

mannavanin pugazh solli maalaadhe

kanamenum thudhiyaadhu iraadhe

kaalam ponaal thirumba varaadhe

dhanamum ganamum oru naal azhiyum

kanavai polave kanaththil maraiyum

thavam thaan unaiye thalaiyil thaangum

thadumaarugaiyil idargal kalaiyum

ulaga maayaiyil nee mayangaadhe

uzhalum sagathiyil vizhundhu vidaadhe

uravugal enum pagai unakkudhavaadhe

ulagalandhaan padham unnai kai vidaadhe

thanga karam unnai alliye anaikkum

thaayinum melaay anbai surakkum

shangara dheivam vandhedhir kaakkum [siva]

sanjalamellaam nodiyil theerkkum

மனமே நீ மறவாதே - எங்கள்

மன்னவனின் புகழ் சொல்லி மாளாதே

கணமேனும் துதியாது இராதே

காலம் போனால் திரும்ப வராதே

தனமும் கனமும் ஒருநாள் அழியும்

கனவை போலவே கணத்தில் மறையும்

தவம் தான் உனையே தலையில் தாங்கும்

தடுமாறுகையில் இடர்கள் களையும்

உலக மாயையில் நீ மயங்காதே

உழலும் சகதியில் விழுந்து விடாதே

உறவுகள் எனும் பகை உனக்குதவாதே

உலகளந்தான் பதம் உன்னை கை விடாதே

தங்க கரம் உனை அள்ளியே அணைக்கும்

தாயினும் மேலாய் அன்பை சுரக்கும்

சங்கர தெய்வம் வந்தெதிர் காக்கும் [சிவ]

சங்கடம் எல்லாம் நொடியில் தீர்க்கும்