Kobiththu kondaalum

Kobiththu kondaalum paravaayillai - baba

kuraiyinri vaazha vaiththaay illai thollai

sthaabiththu vittaay un saamrajyaththai - oaridam

kaanbiththu vittaay ini kavalai illai - adhanal

kandu kollave illai paravaayillai - un

kaatchi enakku arulavillai paravaayillai - enai

thondu seyya azhaikkavillai paravaayillai - un

thooya ullam purivadhanaal paravaayillai - appa

kandapadi thittinaalum paravaayillai - unai

kandu konden thandhaiyenru paravaayillai - nam

sandaiyellaam enraikkum saasvadhamillai - anbu

sandhaiyile kodukkal vaangal paravaayillai - adhanaal

gnaanaththai thandhu vittaay bayame yillai - sthoola

dhegaththai azhiththu vidu paravaayillai - moola

moanaththai aliththu vittaay mudiveyillai - uyir

moochinile kalandhu vidu paravaayillai - appa

dharma rajanaagi vittaay paravaayillai - un

thandanaiyai thodangi vittaay paravaayillai - aathma

dharmam kaakka unnai vittaal yaarum illai - suya

dharmaththinai bodhikka aaleyillai - adhanaal

kannanaaga irukkum varai premam premam - nee

budhdhanaaga amarndhu vittaal maunam maunam - naam

vilaiyaada idhuvallavo neram neram - indha

velaithanai vittu vittaal varumo kaalam - enave

கோபித்துக் கொண்டாலும் பரவாயில்லை - பாபா

குறையின்றி வாழ வைத்தாய் இல்லை தொல்லை

ஸ்தாபித்து விட்டாய் உன் சாம்ராஜ்யத்தை - ஓரிடம்

காண்பித்து விட்டாய் இனி கவலையில்லை - அதனால்

கண்டு கொள்ளவே இல்லை பரவாயில்லை - உன்

காட்சி எனக்கு அருளவில்லை பரவாயில்லை - எனை

தொண்டு செய்ய அழைக்கவில்லை பரவாயில்லை - உன்

தூய உள்ளம் புரிவதனால் பரவாயில்லை - அப்பா

கண்டபடி திட்டினாலும் பரவாயில்லை - உனை

கண்டு கொண்டேன் தந்தையென்று பரவாயில்லை - நம்

சண்டையெல்லாம் என்றைக்கும் சாஸ்வதமில்லை - அன்பு

சந்தையிலே கொடுக்கல் வாங்கல் பரவாயில்லை - அதனால்

ஞானத்தை தந்து விட்டாய் பயமேயில்லை -ஸ்தூல

தேகத்தை அழித்து விடு பரவாயில்லை - மூல

மோனத்தை அளித்து விட்டாய் முடிவேயில்லை - உயிர்

மூச்சினிலே கலந்து விடு பரவாயில்லை - அப்பா

தர்மராஜனாகி விட்டாய் பரவாயில்லை - உன்

தண்டனையை தொடங்கி விட்டாய் பரவாயில்லை - ஆத்ம

தர்மம் காக்க உன்னை விட்டால் யாரும் இல்லை - சுய

தர்மத்தினை போதிக்க ஆளேயில்லை - அதனால்

கண்ணனாக இருக்கும் வரை ப்ரேமம் ப்ரேமம் - நீ

புத்தனாக அமர்ந்து விட்டால் மௌனம் மௌனம் - நாம்

விளையாட இதுவல்லவோ நேரம் நேரம் - இந்த

வேளைதனை விட்டு விட்டால் வருமோ காலம் - எனவே