Kaavi uduththa pillai

Kaavi uduththa pillai kadum thavam seyyum pillai

aavi uruga vaiththaane pazhaniyile

koovi azhaththavudan kurallu edhiroliyaay

kudhiththodi vandhaane parankunrile

naavile veloonri nayampadu thamizh kavidhai

nalla gurunaadhan thandhaan swaami malaiyile - malar

thooviye thozhudha undhan thuyar tholaithenenru

thogai mayil murugan sonnan thanigai malaiyile

aaviyil thaan pugundhu arpudham pala seidhu

aatkondu vittaane kazhaniyoorile

poovile pudhmanamaay ponnin migu oliyaay

thonrinaan suyambaay thirupporoorile

saavi koduththa bommai aadi suzhaludhal pol

jagaththile vaazhndhidenraan sendhoorile

thaavi anaiththa avan kaalile saayndhu naanum

kaanaamal ponenadi kelai nagarile

காவி உடுத்த பிள்ளை கடுந்தவம் செய்யும் பிள்ளை

ஆவி உருக வைத்தானே பழனியிலே

கூவி அழைத்தவுடன் குரலுக்கு எதிரொலியாய்

குதித்தோடி வந்தானே பரங்குன்றிலே

நாவிலே வேலூன்றி நயம்படு தமிழ் கவிதை

நல்ல குருநாதன் தந்தான் ஸ்வாமி மலையிலே - மலர்

தூவியே தொழுத உந்தன் துயர் தொலைத்தேனென்று

தோகை மயில் முருகன் சொன்னான் தணிகை மலையிலே

ஆவியில்தான் புகுந்து அற்புதம் பல செய்து

ஆட்கொண்டு விட்டானே கழனியூரிலே

பூவிலே புதுமணமாய் பொன்னின் மிகு ஒளியாய்

தோன்றினான் சுயம்பாய் திருப்போரூரிலே

சாவி கொடுத்த பொம்மை ஆடிச் சுழலுதல் போல்

ஜகத்திலே வாழ்ந்திடென்றான் செந்துரிலே

தாவி அணைத்த அவன் காலிலே சாய்ந்து நானும்

காணாமல் போனேனடி கேளை நகரிலே