Chinna kuzhandhaiye

Chinna kuzhandhaiye Shankarame

chiththira medhaiyil poocharame

annai naan seidha perum thavame

aadhi shankarame thaalelo

chinna padhangalai naan varudi

sindhai kulirave paarththiruppen

sanna kuralile naan paada

Shankara kangal urangaayo

needhi nasiththu varuvadhile

nimmadhi inri thaviththaayo

jothi roopan nee kann thirandhaal

suththa san maargam thazhaikkaadho

kaliyuga kedugal kandu kandu

kangal sivakka azhudhaayo

kaantha malai vaasan nee ninaindhaal

karpaga cholai valaraadho

aaryaambigaiyaaga naan irundhen - unai

alli anaiththu magizhndhirundhen

thoorigaiyaal unnai theettivaiththen - en

thunbathilum adhai paarthirundhen

thaayin manadhu thaviththadhenru

thangame nee meendum vandhaayo

aaya kadamai naduvinile

annai madiyil urangaayo

eththanai kanavugal niththa niththam

yezhai manadhil sumandhirundhen

aththanaiyum inru kaangavenre

anbu magane udhiththaayo

maali ittu unnai paarththu vitten

manakkurai yaavume theerndhu vitten

solai ulaavum ilam kiliye - en

selai thalaippil urangaayo

சின்னக் குழந்தையே சங்கரமே

சித்திர மெத்தையில் பூச்சரமே

அன்னை நான் செய்த பெருந்தவமே

ஆதி சங்கரமே தாலேலோ

சின்னப் பதங்களை நான் வருடி

சிந்தை குளிரவே பார்த்திருப்பேன்

சன்னக் குரலிலே நான் பாட

சங்கரா கண்கள் உறங்காயோ

நீதி நசித்து வருவதிலே

நிம்மதியின்றி தவித்தாயோ

ஜோதி ரூபன் நீ கண் திறந்தால்

சுத்த சன்மார்க்கம் தழைக்காதோ

கலியுகக் கேடுகள் கண்டு கண்டு

கண்கள் சிவக்க அழுதாயோ

காந்த மலை வாசன் நீ நினைந்தால்

கற்பகச் சோலை வளராதோ

ஆர்யாம்பிகையாக நானிருந்தேன் - உனை

அள்ளி அணைத்து மகிழ்ந்திருந்தேன்

தூரிகையால் உன்னைத் தீட்டி வைத்தேன் - என்

துன்பத்திலும் அதைப் பார்த்திருந்தேன்

தாயின் மனது தவித்ததென்று

தங்கமே நீ மீண்டும் வந்தாயோ

ஆய கடமை நடுவினிலே

அன்னை மடியில் உறங்காயோ

எத்தனை கனவுகள் நித்த நித்தம்

ஏழை மனதில் சுமந்திருந்தேன்

அத்தனையும் இன்று காண்கவென்றே

அன்பு மகனே உதித்தாயோ

மாலையிட்டு உன்னைப் பார்த்து விட்டேன்

மனக்குறை யாவுமே தீர்ந்து விட்டேன்

சோலை உலாவும் இளங்கிளியே - என்

சேலைத் தலைப்பில் உறங்காயோ