Anbum panbum

Anbum panbum kanngalaaga

vaazha enrum maravaadhe

analil padinum vaaymai ennum

ariya gunaththai thuravaadhe

thandhu thandhu magizhvu kollum

thanmai vendum yosiyaadhe

thanakku thanakku ennum ennam

[nee] eththarunamum anumadhiyaadhe

kanngal kanda vazhiyil sellum

katti podu vittidaadhe

kallam seyya kaigal nagarum

vetti podu anjidaadhe

muruga muruga enravan padham

thazhuva enrum pirazhaadhe

karudha iyalaa perum kadavul

Sivashankaram idhai maravadhe

அன்பும் பண்பும் கண்களாக வாழ என்றும் மறவாதே

அனலில் படினும் வாய்மை என்னும் அரிய குணத்தை துறவாதே

தந்து தந்து மகிழ்வு கொள்ளும் தன்மை வேண்டும் யோசியாதே

தனக்கு தனக்கு என்னும் எண்ணம் [நீ] எத்தருணமும் அனுமதியாதே

கண்கள் கண்ட வழியில் செல்லும் கட்டி போடு விட்டிடாதே

கள்ளம் செய்ய கைகள் நகரும் வெட்டி போடு அஞ்சிடாதே

முருகா முருகா என்றவன் பதம் தழுவ என்றும் பிறழாதே

கருத இயலா பெரும் கடவுள் சிவசங்கரம் இதை மறவாதே