Aindhu Malaikku

ஐந்து மலைக்கதிபதியாய் அமர்ந்திருக்கும் தெய்வம்

ஐயன் சபரீசன் என்னை அடிமை கொண்ட தெய்வம்

குருவுக்கும் குருவாகி நின்ற பெரும் தெய்வம்

குலதெய்வமாகி எமைக் காக்க வந்த தெய்வம்

ஹரிஹரன் அன்பு கொண்டு படைத்ததிந்த தெய்வம்

அருளாலே பந்தளனை ஆட்கொண்ட தெய்வம்

பிள்ளைக்கலி தீர்க்க வந்த பெருமகனாம் தெய்வம்

கிள்ளை மொழி பேசி கலி தீர்க்க வந்த தெய்வம்

காட்டினிலே கண்டெடுத்த கண்மணி இத்தெய்வம்

கருவிழியில் கருணைதனை தேக்கி வைத்த தெய்வம்

நீட்டிய கை பிடித்து கரை ஏற்றிவிடும் தெய்வம்

நிழல்போல நமைத் தொடர்ந்து காத்து வரும் தெய்வம்

புலிப் பாலைக் கொண்டு வர புறப்பட்ட தெய்வம்

புலி போல மஹிஷியை பாய்ந்தழித்த தெய்வம்

பூதலத்தின் மாயைகளை மறுதளித்த தெய்வம்

புன்னகையில் ஏழுலகை வசமாக்கும் தெய்வம்

இருமுடி சுமந்து மலை ஏறி வரும் தெய்வம்

தனி வழியே கானகத்தில் நடந்து வந்த தெய்வம்

தவக்கோலம் கொண்டு தனி அமர்ந்துவிட்ட தெய்வம்

தணியாத மனத் தாகம் தணித்து விடும் தெய்வம்