Agada vigadam

Agada vigadam pesi pesi thazhumberi

anaiththum enadhu enadhu enru uravaadi

udaiyum mannkudam udaiyudhenru unaraamal

uyarndha porulaam unnai adaiya theriyene

thakita thimitha ena aadum sivanaarin

thagappan saami needhaan enru ariyaamal

sagadam pole urulum vaazhve sadhamenru

jagaththai aalum Shankaraththai thudhiyene

kasadu niraindha ullam undhan kai pattu

kanaththil thannai arindha maayam yedhedhu

asadu agandhai aanavangal enum maayai

anaiththum oadi maraindha vidhamum yedhedhu

adhira muzhangi varum velin oli kettu

aanandhaththil naan kalandhadhedhu

udhiruginra kanneer vazhiyum dhisai maari

un padhaththai nanaikkum maayam yedhedhu

அகட விகடம் பேசி பேசி தழும்பேறி

அனைத்தும் எனது எனது என்று உறவாடி

உடையும் மண்குடம் உடையுதென்று உணராமல்

உயர்ந்த பொருளாம் உன்னை அடைய தெரியேனே

தகிட திமித என ஆடும் சிவனாரின்

தகப்பன் சாமி நீதானென்று அறியாமல்

சகடம் போலே உருளும் வாழ்வே சதமென்று

ஜகத்தை ஆளும் சங்கரத்தை துதியேனே

கசடு நிறைந்த உள்ளம் உந்தன் கை பட்டு

கணத்தில் தன்னை அறிந்த மாயம் ஏதேது

அசடு அகந்தை ஆணவங்கள் எனும் மாயை

அனைத்தும் ஓடி மறைந்த விதமும் ஏதேது

அதிர முழங்கி வரும் வேலின் ஒலி கேட்டு

ஆனந்தத்தில் நான் கலந்ததேது

உதிருகின்ற கண்ணீர் வழியும் திசை மாறி

உன் பதத்தை நனைக்கும் மாயம் ஏதேது